زندگی را نمی توان در یک کلمه تعریف کرد ویا در یک صفحه خلاصه نمود. اگر خواسته باشیم که در باره زندگی معلومات کسب نمائیم، و بدانیم که زندگی یعنی چی؟ لازیم است که کتابها مطالعه کنیم و اوقات را صرف بدست آوردن مفهوم و معنی زندگی کنیم.
هر کس در این مورد نظری دارد و آن را از دیدگاهی که معرف بینش و نگر هویت و جهان بینی خود اوست تعریف می کند. گروهی زندگی را "خون دل خوردن" و جمعیتی هم "عشق ورزیدن" می پندارد.
زندگی، بازتاب دیدگاهای یک انسان در دنیای بیرون اوست. زندگی کتابی است که تو نویسنده آن هستی. زندگی جمله ای است که فعل آن به تو باز می گردد، دیوان شعری است که شاه بیت غزلش تو هستی، زندگی نوازنده ای است که موسیقی دل انگیز هستی ات را می نوازد و خواننده ای است که تنها از تو می خواند. زندگی سراسر تعالی، سراسر روح، هنرو زیبای، سراسر امید و آرزو و خواسته های آرمانی، سراسرسلامت، سعادت و خوشبختی است.
زندگی سراسر هر انسان، باز تاب هویت اوست. چرا که هویت هر انسان نشآت گرفته از نظام باور های اوست و این باورها، ایده ها، و عقاید هستند که اندیشه های نو رادر ذهن تو خلق می کند و اندیشه های نو و جدید زندگی ات را شکل می دهند.
اندیشه های تو از همان باور های سرچشمه می گیرند که در خود ساخته ای. پس اینجا باز هم به نوعی روی اصل هویت تآکید داریم و به همان بحثی اشاره داریم که پایه و اساس مباحث زندگی در مسیر کمال را تشکیل میدهد.
آری! زندگی هرانسان باز تاب دیدگاه ها و بینش او در دنیای بیرون اوست و زندگی انسانی که مسیر کمال را می پوید نیز باید در مرحله اول با هویت منحصر به فردی که کسب کرده است سازگار و هماهنگ بوده و کاملآ سنخیت داشته باشد، چرا که انسان در برخورد با هر یک از رویداد های زندگی خویش برای ارایه پاسخ و عکس العمل مناسب به درون خود، یعنی به هویت و شخصیت خود رجوع کند.
گاه رویداد ها زندگی همانند تلنگر مارا از خواب غفلت بیدار می کند و به یاد ما می آورد که ما زنده ایم و زنده را زندگی زیبد. به ما خاطر نشان می کند که برای انجام ماموریت مهیمی امده ایم که باید انجام شود. پس باید زمان را دریابیم و باید هرآنچه داریم در طبخ اخلاص گذاریم تا نشدنی ها شدنی و غیر ممکن ها ممکن و امکان پذیر شوند. باید کلمه ای غیر ممکن را از دایره معارف هستی خط زد چرا که این واژه در قاموس زندگی نمی گنجد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفا نظر خویش را ارایه دهید.