نامه ای سرگشاده فعالین مدنی بامیان به ریس جمهور امریکا بارک اوباما.
جناب محترم باراك اوباما رئیس جمهور امریکا!
با ابراز بهترين تمنيات نيك خويش، مي دانيم كه با سپري نمودن سه دهه جنگ و خونريزي و كشمكش در كشور ما، ارزشهاي بشري و انساني اين سرزمين دچار آسيب جدي گرديد؛ قضايا در افغانستان تا آنجا رفت كه جريانات ناقض حقوق و امتيازات انساني در افغانستان بوجود آمده و به تعقيب آن تا سرزمين شما نيز درز و رخنه كرد. به يقين باورمنديم كه حادثه يازدهم سپتامبر به فراموشي نرفته است و چونان يك فاجعه بزرگ بشري و غیرمنطقی در لابلاي صفحات تاريخ در كشور و قلمرو استيلاي شما جاي دارد. با رخداد حادثه يازدهم سپتامبر و ابراز مراتب تأثر و تأسف از آن، اعلام مي داريم كه افغانستان بعد از اين حادثه مورد توجه جامعه جهاني و در رأس آن ايالات متحده آمريكا قرار گرفته و مايه خوشبيني مردم افغانستان شد. پس از آن مخصوصاً ما مردم باميان به پيشواز صلح و دموكراسي رفته و چشم به توزيع عادلانه قدرت در اين سرزمين دوختيم و هر آن به انتظار انكشاف متوازن و مشاركت ملي در كشور، لحظه ها را شمرديم و پشت سر گذاشتيم.
جلالتمآب محترم!
در شرايطي كه هنوز تمامي قبايل و باشندگان افغانستان دست از جنگ نكشيده بودند ما مردم باميان و مناطق مركزي افغانستان پروسه هاي DDR و داياگ را سپري نموده و سلاح خويش را كه روزگاري حافظ تاريخ و هويت و حضور ما به حساب مي آمد به زمين گذاشتيم و از انتخابات در عرصه هاي رياست جمهوري و شوراي ملي و شوراهاي ولايتي استقبال نموديم كه متأسفانه قضايا بعد از دشواري مرحله نخستين، وقتي كه وارد مرحله امروزينش شده است تمامي خواسته ها و آرزوهاي بحق و انساني ما را به سوي نا اميدي فراخوان مي دهد؛ در حاليكه ما در جهت ايجاد حكومت آزاد و دموكراتيك گام بر مي داريم.
اينك مي بينيم كه حكومت تك قومي و خودمحور ايجاد گرديده و اقليت هاي قومي، نگران مصونيت حضورشان در صحنه مي باشند. بحث ما پيرامون حضور چند وزير و مشاور در كابينه از اقوام ساكن كشور نمي باشد زيرا كه در استبدادي ترين حكومت هاي گذشته نيز وزراي دست نشانده اي حضور داشتند كه متعلق به ساير اقليت هاي قومي در كشور ما بودند.
جلالتمآب محترم!
روزگاري باور يافته بوديم كه با حضور نيروهاي جامعه جهاني ما ديگر شاهد طالبانيزه شدن سياست حاكم كشور خويش نمي باشيم. ولي با تأسف بعد از امروز، هيچ تضميني بر محو اينگونه جريانات وجود نداشته و پلان مصالحه با طالبان، خود بزرگترين دليل ادعاي ما مي باشد. از سوي ديگر اميد داشتيم كه استقلاليت كشور با كمك جامعه جهاني، دست بازيگرانی چون پاکستان از صحنه سياسي كشور ما كوتاه ميشود، اما بدبختانه عملاً مي بينيم كه مداخلات خارجی، قوي تر از گذشته وارد ماجراي سياسي زندگي ما شهروندان افغانستان شده است. از تمركز قدرت نمي گوييم كه خود آشكار و روشن است، و نيازي به توضيح آن نيست؛ در حاليكه افغانستان سرزمين تك قومي نبوده و متشكل از اقوام مختلف مي باشد(!!)
براستي ما نميدانيم كه آنچه را ما مي پنداشتيم غلط بوده است و يا شما به خطا زمام سياست در دست داريد؟!
با در نظرداشت وضعيت موجودي كه پيش روي ما قرار دارد،آيا تضميني وجود دارد كه ديگر طالبان و القاعده عاملان قتل عامهاي بزرگ، سياست زمين سوخته و بربريت هاي كلان نمي شوند؟!
آيا واقعاً ضمانت ميشود كه با به ميدان آمدن طالبان در كشور، ديگر حوادثي نظير حادثه يازدهم سپتامبر اتفاق نمي افتد؟!
حقيقتاً جامعه جهاني و حكومت تك قومي افغانستان حافظ مصونيت تمامي حقوق و امتيازات اقليت هاي حاضر در كشور ما بوده مي تواند(؟!) در حاليكه امنيت شهروندي ما هنوز هم در شاهراههاي بين ولايات تأمين نمي باشد!!
شايد بي گمان پاسخ تمامي اينگونه پرسش ها و ابهامات، ترديدآميز بوده باشد، اما آنچه را ما فعالين مدني باميان بدان معتقد هستيم اينست كه، سياست شما نسبت به قضاياي افغانستان به بيراهه سوق داده شده است؛ و به يقين به تركستاني ديگر از صحنه هاي سياست راه خواهيد برد و هم در تاريكي هاي مبهم آينده، گم خواهيد گشت.
بنابراین، ما در ادامه حركت هاي مدني و اعتراضات سالم و مثبت خويش، اينك يك پايه مشعل سنتي و مدني (الكين) خود را به شما طي مراسم خاص مدني پيشكش مي نماييم تا باشد در روشنايي آن راه گم شده و تاريك آينده تان را باز يابيد.
در پایان با ابراز دوباره تمنيات نيك خويش، توفيقات مزيد شما را خواسته و اميدواريم كه در روشنايي مشعل آزادي و مدنيت ما فعالين مدني باميان، بتوانيد راه را از بيراهه تفكيك نموده و در خدمت بشريت قرن 21 زندگي نماييد.
با عرض حرمت
فعالين مدني باميان- افغانستان
تاريخ 23/01/1391 برابر با 11 آپريل2012
