انتخابات مجموعه عملیات است که در جهت گزینش فرمان روایان و نمایندگان باتعیین ناظران برای مهار کردن قدرت تدبیر شده است. از این دیدگاه انتخابات به معنی فنون گزینش و شیوه های مختلف تعین نمایندگان است. ابزاری است که به وسیله ای آن می توان اراده ای شهروندان را در شکل گیری نهاد های سیاسی و تعیین متصدیان اعمال و اقتدار سیاسی مداخله داد.
در کشور های بامدنیت و فرهنگ، مردم به خاطر تعین سرنوشت سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی خود از طریق صادقانه عمل انتخاب نماینده و وکیل مورد اعتماد ، سهم می گیرد.
انتخابات را می توان به عنوان یک نبرد و کاروزار میان نامزدان برای یک پوست نیز دانیست که با پایان یافتن رقابت ، بازی نبرد نیز پایان یافته است. اما انتخابات پارلمانی افغانستان تابع هیچ قانون و قاعده ای نبوده و شکست پایان بازی را رقم نزده است. با اعلان نتایج انتخابات توسط کمیسیون مستقل انتخابات و تحت نظارت هیئت ها و ناظران بین المللی و ملی انتظار این بود که رقابت های انتخاباتی پایان اعلان می شد و مردم لحظه ای نفس های آرام می کشیدند و نتایج انتخاب خویش را میدیدند.
اکنون ماهها از اعلان نتایج انتخابات می گذرد. اما جنجال های انتخابات از همان روز اول بیشتر و شدید تر به نظر می رسد. این انتخابات در افغانستان از یک پروسه ای دیموکراتیک به یک عمل سیاسی برای بازی گران عرصه ای سیاست افغانستان مبدل شده است. اما به فکر من نتیجه ای این بازی سیاسی خطرناک که بازی گران سیاست آنرا به راه انداخته اند جز بی اعتمادی مردم به نهاد های ملی و بدتر ساختن اوضاع کنونی کشور چیزی دیگری حاصل نیست.
اعلام نتایج انتخابات ، و پس از آن ابراز نارضایتی عده ای از اعضای پارلمان سابق و حکومت از نتیجه ای بدست آمده ، دخالت هی مستقیم و غیر مستقیم حکومت در کار های که اساسآ مربوط به کمیسیون مستقل انتخابات است و نهاد های دیگر حق دخالت را ندارد، و به دنبال آن تشکیل محکمه ویژه انتخاباتی و تحت فشار قرار دادن پارلمان برای ماهها و مبهم گویی ها و دوپهلو گویی های حکومت و.......... در نهایت اعلام حکم محکمۀ انتخاباتی که بر اساس آن شصت دو وکیل برحال جای شان را به شصت دو وکیل معترض بدهند ، همه برای توجیه خود به مبهماتی از مواد قوانین نافذه کشور از جمله قانون اساسی تمسک جسته اند. آنجه در قوانین کشور روشن است به فراموشی سپرده شده است. قانون انتخابات و قانون اساسی کشور در مورد انتخابات احکام صریحی دارند که عموم مردم افغانستان به آن واقف و بر همان اساس رأی داده اند. شاید برای کسی حتی بی سواد ترین فرد ، این مسئله مبهم و نا مفهوم نبوده باشد که کمیسیون مستقل انتخابات مسئولیت ، برگزاری، شمارش و اعلام انتخابات را دارد.
حکومت افغانستان که در چندید دهه ای اخیر با بحران محدودیت و ضعف پایه های حاکمیت خویش مواجه بوده است، باید تحکیم حاکمیت و گسترش آن از نهاد هایی که خود در عزل و نصب افرادش دخیل بوده و بر آن تأکید و پافشاری داشته و به اصطلاح خواسته تا افغانیزه شود، دفاع می کرد. با دخالت حکومت در انتخابات نه تنها برای تخریب و جهه و جایگاه کمیسیون مستقل انتخابات تلاش شده است، بلکه نهاد های دیگری چون قوه قضاییه و سارنوالی و قده مجریه نیز بدون آنکه خود توجه داشته باشد، خود شان و جایگاه شانرا در نظر مردم از دست میدهد.
کمیسیون مستقل انتخابات به عنوان مجری پروسه انتخابات ، از آغاز تا کنون موضوع ثابت و بدون تغیر داشته است و اکنون نیز که کمیسیون بر موضوع قبلی خود استوار است، اعلام حکم محکمه ای خاص با چالش های بیشتر روبه رو شده است. صدها هراز رأی توسط کمیسیون مستقل انتخابات قرنتین شده و از روند شمارش خاج شده اند. این صدها هزار رأی دوباره مستندی برای محکمه ویژه قرار گرفته اند. رای های که به اذعان کمیسیون انتخابات تقلبی و غیر شمارش بوده اند، بر چه اساسی دوباره به جریان افتاده و بازنده هارا برنده و برنده هارا بازنده ساخته است؟
قضیه ای انتخابات پارلمانی ظاهرآ ایان یافتنی نیست. ظاهرآ اراده های از بحرانی شدن این مسئله و ادامه دار شدن آن چندان ناراضی نیستند و این هم به نفع آنها تمام خواهد شد. اراده ها و قوت های به طور مستمر خواسته اند تا افغانستان را به سوی بی ثباتی و بحران به پیش ببرند. حتی ظنی به وجود می آید که دست های در کار است تا پارلمان هر چه بیشتر تضعیف شود و جایگه خود را از دست دهد.
در کشور های بامدنیت و فرهنگ، مردم به خاطر تعین سرنوشت سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی خود از طریق صادقانه عمل انتخاب نماینده و وکیل مورد اعتماد ، سهم می گیرد.
انتخابات را می توان به عنوان یک نبرد و کاروزار میان نامزدان برای یک پوست نیز دانیست که با پایان یافتن رقابت ، بازی نبرد نیز پایان یافته است. اما انتخابات پارلمانی افغانستان تابع هیچ قانون و قاعده ای نبوده و شکست پایان بازی را رقم نزده است. با اعلان نتایج انتخابات توسط کمیسیون مستقل انتخابات و تحت نظارت هیئت ها و ناظران بین المللی و ملی انتظار این بود که رقابت های انتخاباتی پایان اعلان می شد و مردم لحظه ای نفس های آرام می کشیدند و نتایج انتخاب خویش را میدیدند.
اکنون ماهها از اعلان نتایج انتخابات می گذرد. اما جنجال های انتخابات از همان روز اول بیشتر و شدید تر به نظر می رسد. این انتخابات در افغانستان از یک پروسه ای دیموکراتیک به یک عمل سیاسی برای بازی گران عرصه ای سیاست افغانستان مبدل شده است. اما به فکر من نتیجه ای این بازی سیاسی خطرناک که بازی گران سیاست آنرا به راه انداخته اند جز بی اعتمادی مردم به نهاد های ملی و بدتر ساختن اوضاع کنونی کشور چیزی دیگری حاصل نیست.
اعلام نتایج انتخابات ، و پس از آن ابراز نارضایتی عده ای از اعضای پارلمان سابق و حکومت از نتیجه ای بدست آمده ، دخالت هی مستقیم و غیر مستقیم حکومت در کار های که اساسآ مربوط به کمیسیون مستقل انتخابات است و نهاد های دیگر حق دخالت را ندارد، و به دنبال آن تشکیل محکمه ویژه انتخاباتی و تحت فشار قرار دادن پارلمان برای ماهها و مبهم گویی ها و دوپهلو گویی های حکومت و.......... در نهایت اعلام حکم محکمۀ انتخاباتی که بر اساس آن شصت دو وکیل برحال جای شان را به شصت دو وکیل معترض بدهند ، همه برای توجیه خود به مبهماتی از مواد قوانین نافذه کشور از جمله قانون اساسی تمسک جسته اند. آنجه در قوانین کشور روشن است به فراموشی سپرده شده است. قانون انتخابات و قانون اساسی کشور در مورد انتخابات احکام صریحی دارند که عموم مردم افغانستان به آن واقف و بر همان اساس رأی داده اند. شاید برای کسی حتی بی سواد ترین فرد ، این مسئله مبهم و نا مفهوم نبوده باشد که کمیسیون مستقل انتخابات مسئولیت ، برگزاری، شمارش و اعلام انتخابات را دارد.
حکومت افغانستان که در چندید دهه ای اخیر با بحران محدودیت و ضعف پایه های حاکمیت خویش مواجه بوده است، باید تحکیم حاکمیت و گسترش آن از نهاد هایی که خود در عزل و نصب افرادش دخیل بوده و بر آن تأکید و پافشاری داشته و به اصطلاح خواسته تا افغانیزه شود، دفاع می کرد. با دخالت حکومت در انتخابات نه تنها برای تخریب و جهه و جایگاه کمیسیون مستقل انتخابات تلاش شده است، بلکه نهاد های دیگری چون قوه قضاییه و سارنوالی و قده مجریه نیز بدون آنکه خود توجه داشته باشد، خود شان و جایگاه شانرا در نظر مردم از دست میدهد.
کمیسیون مستقل انتخابات به عنوان مجری پروسه انتخابات ، از آغاز تا کنون موضوع ثابت و بدون تغیر داشته است و اکنون نیز که کمیسیون بر موضوع قبلی خود استوار است، اعلام حکم محکمه ای خاص با چالش های بیشتر روبه رو شده است. صدها هراز رأی توسط کمیسیون مستقل انتخابات قرنتین شده و از روند شمارش خاج شده اند. این صدها هزار رأی دوباره مستندی برای محکمه ویژه قرار گرفته اند. رای های که به اذعان کمیسیون انتخابات تقلبی و غیر شمارش بوده اند، بر چه اساسی دوباره به جریان افتاده و بازنده هارا برنده و برنده هارا بازنده ساخته است؟
قضیه ای انتخابات پارلمانی ظاهرآ ایان یافتنی نیست. ظاهرآ اراده های از بحرانی شدن این مسئله و ادامه دار شدن آن چندان ناراضی نیستند و این هم به نفع آنها تمام خواهد شد. اراده ها و قوت های به طور مستمر خواسته اند تا افغانستان را به سوی بی ثباتی و بحران به پیش ببرند. حتی ظنی به وجود می آید که دست های در کار است تا پارلمان هر چه بیشتر تضعیف شود و جایگه خود را از دست دهد.
