دوبیتی های هزاره گی 1

از شاعر نامعلوم:                اگر چه ملــــــــک کوبندده وطن مو              آو شــــی از شیرینی قنده وطــــــن مو                ملک ارکس ده شان خود شی خوبه             ازی بهشتا نـــــــوربنده وطــــــــــن مو         از خودم:                وطــن صدقه درخت و سبزه زار تو              صدقه یی قـــــریه و قـــــول و دیار تو                صدقه یی بـــــرف زمستون تو شوم             صـــــدقه یی گلایی روز بــــــــــهار تو               ***************************************************               کــوه و کــوتل و راهای کمـــــارشی              درختـــایی قشنگ، بیدو چنــارشــــــی               ده هیچ جایــــــــــی دنیا پیدا نموشه              هـــــوایی صاف روزایی بـــــــهار شی               **************************************************               از پاریســــی دیگا وطــــن مو پیشه              چمن و گلای شـــــی دله می ریـــــــشه               اگه بــوگه تو قــــد لندن بدل کـــــــو              دوصد بـــار ده جــــــواب موگوم نمیشه               *************************************************               دیگه را ملک خوره زیبــــا موکونه             از زیبایی شـــــــی ادعا مــــوکـــــــــونه               گنای شــــی نیه قــــــول مونه ندیده             برابــــــــر قد کـــــــار خدا موکـــــــــونه              ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ        ار کــــس وشیار بشه کــــلو نموگه               تیلو بولـــــو زده بیرو نمــــــــــوگه        گپای خوب خـــــوره قاییم موکــونه               ده هــــــر دیونه و نادو نمــــــــوگه                                                                          ********************      از بس غمای دلـمه کــــــــلو شده                 رویـش زندگــی مه بیرو شـــــــــده      یی جنجالا ســــــــــری پگمو اماده                 تنا ازمه نشـــــــده، ازمـــــــو شده                                   ********************      اگه کوشـش مونوم ماننگ نیــسته                 یی احســاس ازمه از سـنگ نیسته      ماکار خوره مونوم تو کاری خودخو               جای قاروغضب و جــــــنگ نیسته                                  *********************     چیمای خوواز کده دنیاره ســیل کو                جاپان و چین و امریکاره ســیل کو     باری خدا قول خودخوره بنــــــــگر                برو نیمروز و پکتیا ره ســــــیل کو